BİR VALİ GÖRDÜM

Geçtiğimiz hafta içerisinde.
Mersin Valisi Tarsus’ta Gazeteciler Cemiyeti mensuplarıyla görüşme yaptı.
Çok samimi bir görüşme oldu.
Vali gerekli bilgileri verdi.
Gazeteciler bazı konulara değindi.
Böyle bir samimi görüşmeyi ben yıllardır ilk defa gördüm.
Böyle Valiyi de kırk sendir ilk defa gördüm.
Elli küsur senedir de ilk defa gördüm.
Hiçbir konuşmaya girmedim.
Bu görüşmeyi genç gazetecilere bıraktım.
Hem Vali’nin samimiyeti.
Hem de genç gazetecilerin içten görüşmeleri beni çok memnun etti.
Dinlerken elli yılımı hep hatırladım.
Bu hatırlamamda da ilk defa böyle bir Vali gördüğümü kendi kendime söyledim.
Keşke siyasilerde Tarsus’a geldiklerinde bizlere yarım saatlerini ayırsalar.
Siyasiler dedimse Bakanları kastettim.
Zaten milletvekilleri bizlerle baş başa görüşmeyi tercih etmiyorlar.
Hani Çakıcının bir söylemi var.
Delikli demir çıktı Mertlik bozuldu demiş.
Şimdi televizyonlar çıktı bizlerle görüşmek bozuldu diyorum.
Biz taşra gazetecileri mücahit sayılırız.
Türkiye savaş içerisindeyken biz taşra gazetecileri gazetemizi tren vagonlarında dizmiş basmış ve halka dağıtmışızdır.
Fakat şimdi iktidara gelen hükümetler taşra gazetecilerine önem vermemektedirler.
Ben Başbakanlık Basın Yayın Enformasyon Genel Müdürlüğünün sürekli basın kartını taşıyorum.
Eskiden biliyordum.
Şimdi bilmiyorum.
Çünkü bu genel müdürlüğünün hiç sesi çıkmıyor.
Eskiden böylemiydi?
Benim taşıdığım kart aynı zamanda hüviyetimin yerine geçiyor.
Fakat bu kart taşrada bulunduğum Tarsus’ta resmiyette geçmiyor.
Bana diyorlar ki kimliğini göster.
Yani nüfus müdürlüğünün verdiği kimliğini çıkar.
Bu kartımı çoğu resmi memur bilmiyor.
Ben, vay ömrüm vay diyorum.
Ankara’da, İstanbul’da, İzmir’de, Adana gibi büyük şehirlerde bu kart kısmen tanınıyor.
Derdimi fazla deşmiyorum.
Evet, Mersin Valisi Sayın Özdemir Çakacak’a bizlere önem verdikleri için tebrik ediyorum.
İlk defa 50 yıllık mesleğimde böyle bir Vali gördüğümü itiraf ediyorum.