Okumama Alışkanlığı

Şimdi var mı bilmiyorum.

Eskiden okullarda okuma kitabı vardı.

Zaten bizim okumama alışkanlığımız oradan başlamış.

Tarsus’ta da okumama alışkanlığı var.

Tarsus’ta eski bir parti ilçe başkanımız vardı.

Tarsus’ta çıkan gazeteler evlere girmiyor derdi.

Şimdi bilgisayar marifetiyle evlere kadar internetten gazetemizi sokuyoruz.

Bakıyorum Tarsus’ta yine okumama alışkanlığı var.

İddia ediyorum.

Resmi dairelerde bile okumama alışkanlığı var.

Eskiden Tarsus’ta gazetede ilgili bir haber çıktımı gazeteden kesilir tarihi gazetenin sayısı üstüne yazılır bir dosya yapılır kaldırılırdı.

Şimdi oda kaldırıldı.

Bana kalırsa Tarsus’ta otuza yakın gazete var.

Kimin ne yazdığını ben bile bilmiyorum.

Okuyan Tarsus’ta Basın Savcısı var.

Bu kadar çok gazete var ki.

Ben Allah yardımcısı olsun diyorum.

Evet, Tarsus’ta eskiden beri bir okumama alışkanlığı var.

Ne zaman gazete okunuyor?

Birine çattığın zaman okunuyor.

Kırk tanede ricacı gönderiliyor.

Yediğimiz küfür ve attıkları iftira da kalmıyor.

Ben iddia ediyorum.

Türkiye’de çıkan boyalı basın dahi Tarsus’ta pek satılmıyor.

Ben duyarım.

Türkiye’de en çok okunan yer Niğde derler.

Bugün bunu neden yazdım?

Okuma olmadığı içinde çok yazdığımız boşa gidiyor.

Tarsus “Amannn sende” şehri gibi olmuş.

Fakat bir soruşturma oldu mu.

Yahu gel bakalım ne yazmıştın diye sorarlar.

Biz yazıyoruz.

Ben çok şahit oldum.

Yazdığım yazı on sene sonra okunmuştur.