VALLAHİ ŞAŞIRDIK

Bazı televizyonları izliyorum.

Bakıyorsunuz bir Prof çıkıyor.

Yumurtayı şöyle yemeyin, böyle yiyin diyor.

Biri çıkıyor.

Falan eti yemeyin diyor.

Biri çıkıyor otlardan bahsediyor.

Biri çıkıyor aman ha falan yiyeceği aş pişirin diyor.

Arkasından siyaseti takip ediyorum.

Her kafadan bir şey çıkıyor.

Eski siyasi hayatımı gözümün önünden geçiriyorum.

Mesela Süleyman Demirel.

Konuşmasını yaparken tane tane yapardı.

Her konuşmasını bir saniye ölçerek yapardı.

Rahmetli Ecevit hızlı konuşurdu.

Bazen pot kırdığı olurdu.

Süleyman Demirel Mecliste konuşurken.

Diğer Partilerin Genel Başkanları Milletvekillerine tembih ederdi.

Süleyman Bey konuşurken sakın laf atmayın.

Laf atılırsa konuşması uzar uzadığı gibi taşı da gediğine koyardı.

Rahmetli Erbakan Mecliste konuşacağı zaman.

Bütün Milletvekilleri Meclis koltuklarında dinlerlerdi.

Şimdi bakıyorum da kavga gürültü gırla gidiyor.

Siyaseti unutup kavga seyrettiriyorlar.

Tarsus’ta aday adayları afişleriyle reklam yapıyorlar.

Boy boy resimlerini asıyorlar.

Hepsinin fotoğraflarının altında, üstünde sözler yazılı.

Aday adaylarının çalmadığı kapı kalmıyor.

Eskiden aday adaylarını bulamazdık.

Köy köy dolaşırlardı.

Yorgun düştükleri zaman köy mezarlığının kenarına arabalarını çekerler uykuya dalarlardı.

Aday adayını bulmak mümkün değildi.

Ben mi değiştim?

Siyaset mi değişti?

Tarsus’ta gazeteciliğinde kıymeti kalmadı.

Her gazeteci aday adaylarıyla fotoğraf çektiriyorlar.

Bakalım seçimde seçmen nasıl fotoğraf çekecek?